000			02769nam a22002417a 4500
008			200217b2563 th 000 0 tha d
020			_a9786160040209 : _c280
040			_aBSRU
041	1		_atha
090			_aน _bม721ก 2563
100	0		_aเมญาณี
245	1	0	_aกลิ่นจันทน์ / _cเมญาณี
260			_aกรุงเทพฯ : _bพิมพ์คำ, _c2563
300			_a392 หน้า ; _c21 ซม.
520			_aหม่อมเจ้าทัตเทพปรี่มาเวเคชันที่ไร่เมืองเหนือซึ่งแอบซื้อไว้ทันทีที่ได้รับอนุญาต ตั้งใจไว้ว่าจะมาปลีกวิเวก หลีกหนีจากความวุ่นวายทั้งปวง ทว่าเพียงแค่มาถึงหน้าประตูเข้าไร่ก็เจอกับการต้อนรับอันแสนจะตื่นตาและร้าวระบม เพราะเข้าใจผิดคิดว่าผู้บุกรุกยามวิกาลเป็น ‘โจร’ กลิ่นจันทน์จึงฟาดไม้ใส่ไม่ยั้ง “เฮ้ย! หยุดนะ เธอเป็นใคร กล้าดียังไงถึงได้มาทำร้ายฉันแบบนี้”“ใครๆ ก็มีสิทธิ์ตีโจร จับโจรส่งตำรวจทั้งนั้น!” แม้การเจอกันครั้งแรกจะไม่ประทับใจและออกจะขัดหูขัดตาอยู่มาก ทว่าเสน่ห์ของหญิงสาวจากแดนสิบสองปันนากลับค่อยๆ หลอมละลาย ตราตรึง และทำให้ราชนิกุลหนุ่ม ‘โปรด’ เพิ่มขึ้นได้ในทุกวัน หากจะเปรียบทัศนียภาพรอบวรกายว่า ‘งามจับตา’ ภาพใบหน้าอ่อนเยาว์ของนางอัปสรายามต้องแสงสุริยาก็นับว่า ‘งามจับใจ’ “เป็นเมียฉันได้หรือไม่กลิ่นจันทน์”
650		4	_aนวนิยายไทย _91134
900			_a21/09/20
901			_anew_sep21
940			_a282706 _a282707 ฉ.2
942			_2ddc
999			_c112637 _d112637
039			_c _dCRON CRON
942			_c10